„Oto Ja Służebnica Pańska”. Kim jest Maryja?

Łk 1, 26-38. Zwiastowanie

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef,
z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i
rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, [błogosławiona jesteś
między niewiastami].
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to
pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem
łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.
Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu
tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki,
a Jego panowaniu nie będzie końca.
Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam
męża?
Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwa-
ne Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej
starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną.
Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie
według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

Wstęp do medytacji

Medytacja