„Wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej”.
Zrobić w sobie miejsce na działanie Ducha
Świętego przez Maryję
Łk 1, 46-56. Magnificat

Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch
mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż
wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię - a swoje
miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go
boją.
On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących
się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje -
jak przyobiecał naszym ojcom - na rzecz Abrahama i jego potomstwa na
wieki.