„Kiedy spisuje się testament, ludzie mówią: «Temu zostawiam to, a tamtemu tamto». Tak, to dobre, ale najpiękniejszym dziedzictwem, największym spadkiem, jaki rodzice mogą zostawić dzieciom, jest wiara."
4 II 2016 Papież: wiara najlepszym dziedzictwem jakie możemy przekazać - Msza św w Domu św Marty
Zapraszamy 2 Kwietnia 2016 na coroczną
Międzynarodową Pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej na Jasnej Górze
Tematem przewodnim pielgrzymki jest MIŁOSIERDZIE.
Temat pielgrzymki brzmi: „Pozwólmy Miłosierdziu wszystko naprawić”, a mottem są słowa św. Pawła z Listu do Kolosan: „Jak Pan wybaczył wam, tak i wy” (Kol 3, 13). Pragniemy w Roku Jubileuszowym, w wigilię Niedzieli Miłosierdzia, polecać Bożemu Miłosierdziu przez wstawiennictwo Maryi wszystkie trudne sprawy: całego Ruchu, poszczególnych wspólnot a także nasze osobiste i rodzinne. W szczególny sposób pragniemy modlić się o dar pojednania i przebaczenia. Św. Jan Paweł II, którego 11. rocznica śmierci przypadnie dokładnie w dniu pielgrzymki, zachęcał nas do ufności, że Miłosierdzie ma moc zatriumfować nad każdym złem, które leży u źródeł niepokoju, podziałów, zranień i krzywd (por. enc. Dives in misericordia, 7).
Wprowadzeniem i przygotowaniem do spotkania na Jasnej Górze jest "Nowenna do Matki Bożej o uproszenie Miłosierdzia."
Spotkanie rozpocznie się tradycyjnie w Katedrze godz. 10.00
Wyjazd w nocy z 1 na 2 kwietnia z Wysokiego-Mazowieckiego i Łomży
Zgłoszenia na autokar przyjmuje Agata - tel. 508 493 414
«Właściwe Bogu jest stosowanie miłosierdzia i w tym najwyraźniej wyraża się jego wszechmoc). Słowa św. Tomasza z Akwinu pokazują, że miłosierdzie Boże nie jest znakiem słabości, lecz przejawem wszechmocy Boga. Z tego też powodu liturgia w jednej ze swoich najstarszych kolekt przywołuje następujące słowa modlitwy: «Boże, Ty przez przebaczenie i litość najpełniej okazujesz swoją wszechmoc). Bóg zawsze będzie w ludzkiej historii jako Ten, który jest obecny, bliski, opatrznościowy, święty i miłosierny.
«Cierpliwy i miłosierny) - to podwójne określenie spotykamy często w Starym Testamencie jako opis natury Boga. To Jego bycie miłosiernym znajduje swe potwierdzenie w wielorakich dziełach historii zbawienia, gdzie dobroć Boga zwycięża nad chęcią kary i zniszczenia. Psalmy w sposób szczególny okazują tę wielkość Boskiego działania: «On odpuszcza wszystkie twoje winy, On leczy wszystkie twe niemoce, On życie twoje wybawia od zguby, On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem) (Ps 103[102], 3¬4). W sposób jeszcze bardziej wyrazisty kolejny Psalm przywołuje konkretne znaki miłosierdzia: «Pan uwalnia jeńców, Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miłuje sprawiedliwych. Pan strzeże przychodniów, chroni sierotę i wdowę, lecz na bezdroża kieruje występnych) (Ps 146[145], 7-9). I w końcu jeszcze inne wyrażenia Psalmisty: «On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany. [...] Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi) (Ps 147 [146-147], 3.6). Miłosierdzie Boga nie jest więc jakąś abstrakcyjną ideą, ale jest konkretnym faktem, dzięki któremu On objawia swoją miłość ojcowską i matczyną, która wypływa z wnętrzności i zwraca się do syna. To naprawdę jest ten przypadek, kiedy może mówić o miłości wypływającej z wnętrza. Pochodzi ona z wnętrza jako głębokie uczucie, naturalne, akt czułości i współczucia, odpuszczenia i przebaczenia.