Monthly Archives: grudzień 2013

Czwarte przykazanie jest szczególnie blisko związane z przykazaniem miłości. Pomiędzy „czcij" a „miłuj" zachodzi bardzo bliski związek znaczeniowy. U swych podstaw cześć odpowiada cnocie sprawiedliwości. W istocie rzeczy nie można jednak pomyśleć o czci bez miłości i to zarazem Boga i bliźniego. Chodzi wszakże o „bliźnich" w znaczeniu najbliższym i najściślejszym, a więc o rodziców i dzieci.

Kopia 16List do rodzin Gratissimam sane z okazji Roku Rodziny, 2lutego 1994 r.

Spoiwem, które jednoczy rodzinę, jest nie tylko więź pokrewieństwa czy doświadczenia wspólnie przeżywanego życia. To, co naprawdę spaja rodzinę w jedną całość, jest święte i ma pochodzenie religijne. Małżeństwo i rodzina stanowią rzeczywistość uświęconą.

Katecheza podczas Audiencji generalnej Jezus Chrystus odnosi do siebie przymioty boskie, Grottaferrata, 9 września 1987 r.

 

Kopia IMG_2881      Konferencja Ks. Tomasza D. cz. 1

      Ks.-Tomasz-cz.-1.mp3

Konferencja Ks. Tomasza D. cz. 2

      Ks-Tomasz-cz.2.mp3

 

Kopia IMG_2982    Konferencja Ks. Andrzeja S. cz. 1

      Ks.-Andrzej-cz1.mp3

Konferencja Ks. Andrzeja S. cz. 2

      Ks.-Andrzej-cz2.mp3

W swej najgłębszej rzeczywistości miłość jest istotowo darem, a miłość małżeńska, prowadząc małżonków do wzajemnego „poznania”, które czyni z nich „jedno ciało, nie wyczerpuje się wśród nich dwojga, gdyż uzdalnia ich do największego oddania, dzięki któremu stają się współpracownikami Boga, udzielając daru życia nowej osobie ludzkiej. 29W ten sposób małżonkowie, oddając się sobie, wydają z siebie nową rzeczywistość-dziecko, żywe odbicie ich miłości, trwały znak jedności małżeńskiej oraz żywą i nierozłączną syntezę ojcostwa i macierzyństwa.

Stawszy się rodzicami, małżonkowie otrzymują od Boga dar nowej odpowiedzialności. Ich miłość rodzicielska ma się stać dla dzieci widzialnym znakiem tej samej miłości Boga, „od której bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi”

 

"Łatwo bowiem jest przyjść do Boga, gdy wszystkie przeszkody są usunięte i zerwane zasłony, św Jan od krzyżaktóre nie pozwalały na złączenie się duszy z Bogiem. Można powiedzieć, że istnieją trzy zasłony przeszkadzające temu zjednoczeniu i należy je zerwać, aby dusza doszła do posiadania całkowicie Boga. Zasłona doczesna, w której zawierają się wszystkie stworzenia; naturalna, która zawiera czynności i skłonności czysto naturalne; wreszcie trzecia, zmysłowa, obejmująca złączenie duszy z ciałem, czyli życie zmysłów i niższej części człowieka, o której mówi św. Paweł: „ Wiemy bowiem, że kiedy nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie "."

 Liturgiczne wspomnienie 14-grudnia

"Mój mały ukochany synu, niech się nie trwoży twoje serce.Matka_Boza_z_Guadalupe

Czyż nie jestem przy tobie Ja, twoja Matka?

Czy nie stoisz w moim cieniu?

Czyż nie jesteś ukryty w fałdach mego płaszcza

i w moich ramionach, które cię obejmują?

Czy to nie Ja jestem twoim wybawieniem?

Czyż potrzebujesz czegokolwiek innego?"

 
Liturgiczne wspomnienie 12-grudnia

 

 

 

 

W czwartek 4-12-2013 r. spotkaliśmy się w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łomży w odpowiedzi na apel ks. Biskupa Janusza Stepnowskiego w intencji ewangelizacji Łomży.

To spotkani rozpoczyna cykl comiesięcznych spotkań modlitewnych, adresowanych szczególnie do wspólnot kościoła łomżyńskiego przed zaplanowaną ewangelizacją miasta Łomża w czerwcu 2014 roku.

Spotkanie prowadził ks. Jacek Czaplicki, krótką konferencję wygłosił Ks. Aleksander Sochacki.

Ewangelizacja to dzieło całego kościoła a nie wybranych osób, czy wspólnot. To przekazywanie Dobrej Nowiny tym, którzy od Pana Boga odeszli. To świadectwo mojego życia i tego jak Pan Bóg wkracza w moje życie, jak je kształtuje. Wiara jest darem danym darmo i mamy się tym darem dzielić.

Na spotkaniu obecny był ks. Biskup Tadeusz Bronakowski, który nawiązał w swej wypowiedzi do Adhortacji „Evangelii Gaudium” i udzielił nam ojcowskiego błogosławieństwa.

 

„Pan Bóg widzi potrzeby każdego człowieka, potrzeby każdego z nas… Dlaczego w kościele katolickim jest taki ruch, który nazywa się Ruch Rodzin Nazaretańskich? Bo Bóg chce byśmy uczyli się Jemu zaufać poprzez zaufanie Maryi. Dlaczego Pan Bóg chce byśmy się spotykali, wspólnie dzielili swoim życiem? Dlatego, że chce nas umocnić na drodze zaufania Tej która przyjęła Zbawiciela …’

Tematem przewodnim naszego spotkanie było zawierzenie Maryi.

Ksiądz Tomek –opiekun grupy RRN w Łapach ukazał zawierzenie jako drogę od Pana Boga w kierunku do człowieka. To Bóg pierwszy wychodzi z inicjatywą, przygotowuje nasze serca na przyjęcie daru jakim jest zawierzenie.

Ks. Andrzej mówił o Chrystusie, który chce nas zatrzymać przy sobie, a świat w którym żyjemy chce nas od Niego oderwać. „moje życie ma się przenikać ze świętą miłością Jezusa kształtować swoje życie wewnętrzne to pozwolić, to zaprosić, by te nadprzyrodzone atomy łaski, miłości przenikały moje życie. Naszym zadaniem jest by Ona, by miłość Maryi przenikała moje serce…” Mówił o apostolstwie, że człowiek, który ma to życie nadprzyrodzone w sobie, który tym życiem żyje i dzieli się tym życiem realizuje słowa Chrystusa „idźcie i nauczajcie… .” Ważnym jest, by nie szukać owoców mojego apostolstwa ale by Dzielić się tym co Bóg czyni w moim życiu.

testament zz krzyża

"Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie."

Z Ewangelii według św. Jana (19, 25-27)
      Akt zawierzenia RRN Matce Bożej 30-11-2013
Więcej informacji na stronie ogólnopolskiej RRN
      03 03 Ścieżka 3

Rok Wiary (2012-2013)

1050-lecie Chrztu Polski (2016)

Od chrztu świętego na drodze komunii z Maryją do pełni uczestnictwa w życiu Bożym

 Chrzest święty czyni z nas nowe stworze¬nie, odradza nas jako dzieci Boże, obdarzone uczestnictwem w naturze Bożej. Ukoronowaniem łaski chrztu jest świętość - zjednoczenie z Chrystusem, pełnia komunii już tu, na ziemi. Jak ją osiągnąć, skoro to, co nad¬przyrodzone, nieskończenie przerasta nasze możliwości?

Wielcy święci maryjni uczą, że Bóg, który zstąpił ku nam przez Maryję, przez Nią również podnosi nas ku sobie. Jest Ona najbardziej „osobistym darem" Zbawiciela dla jego uczniów (Jan Paweł II). „Oddaje się całkowi¬cie i w sposób niewysłowiony temu, kto Jej oddaje wszystko"

(Ludwik Maria Grignion de Montfort).

...continue reading