Czytanie, a raczej medytacja kolejnych rozdziałów, stron, a nawet pojedynczych zdań tej książki, niesie wewnętrzne bogactwo. Mam nadzieję, że każdy, kto przeczyta tę książkę, poczuje - tak jak ja -potrzebę powrotu na jej pierwsze strony. Nie jest przecież ważne, aby wiele przeczytać. Najważniejsze, by trafić na książki, które naprawdę warte są poznania. Ta jest jedną z nich.

Zrozumiałem, że „Rozważania o wierze" przekazują pewne autentyczne doświadczenie. I ono przemawia.

ks. prof. UKSW dr hab. Leonard Fic

Polecam gorąco lekturę tego dzieła. Jeżeli człowiek wyciągnie wnioski z treści,które przeczyta i konsekwentnie je zastosuje we własnym życiu, będzie nieuchronnie prowadzony drogą świętości. Czy jest w życiu coś ważniejszego niż podążanie tą drogą?

„Rozważania o wierze" to głęboka nauka życia wewnętrznego, Najlepszy podręcznik na Rok Wiary.

Sztuka korzystania z własnych błędów należy do dzieł klasyki duchowości. Książka pełna optymizmu, ale jednocześnie bezkompro­misowa. Autor, znawca duchowych potrzeb człowieka, czerpie z bogatej spuścizny pisar­skiej św. Franciszka Salezego. Zło i słabości nazywa po imieniu i radzi, jak nie wpadać w przeróżne pułapki i pokusy oraz jak uczynić ze swoich błędów i upadków okazję do od­ważniejszego spojrzenia w niebo.

Kiedy Chrystus odszedł z tego świata, dał swej Matce człowieka, ludzką istotę, by stał się on dla Niej jak syn: Jana... I w konsekwencji tego oddania i tego zawierzenia Maryja stała się matką Jana. Matka Boga stała się matką człowieka.

Macierzyństwo Maryi ma swój początek w matczynej trosce o Chrystusa. W Chrystusie, u stóp krzyża, przyjęła Jana, a w Janie przyjęła w pełni nas wszystkich. Maryja obejmuje nas szczególną troskliwością w Duchu Świętym... Dlatego macierzyństwo duchowe Maryi jest udziałem w mocy Ducha Świętego, „Ożywiciela".

Przez Maryję wreszcie Duch Święty zaczyna prowadzić do komunii z Chrystusem ludzi, „w których Bóg upodobał sobie".

Jeśli ze strony Boga to Duch Święty jest wewnętrznym Nauczycielem, który prowadzi nas do pełnej prawdy o Chrystusie, wśród istot stworzonych nikt lepiej od Niej nie zna Chrystusa; nikt nie może, tak jak Matka, wprowadzić nas w głęboką znajomość Jego misterium.

 W stosunku do każdego chrześcijanina, do każdego człowieka, Maryja jest Tą która pierwsza uwierzyła - i tą właśnie wiarą Oblubienicy i Matki pragnie oddziaływać na wszystkich, którzy Jej po synowsku się zawierzają. Im bardziej zaś trwają w tym zawierzeniu i postępują w nim, tym bardziej Maryja przybliża ich do niewypowiedzianych „bogactw Chrystusowych" (por. Ef 3, 8).

Jezus:

Czy wiesz, jakie jest najdoskonalsze nabożeństwo do Maryi?... Nigdzie nie znajdziesz nabożeństwa doskonalszego nad to, którego Ja cię nauczę, a tym jest współudział w mojej własnej dziecięcej miłości do Matki.

Za moim przykładem powierz się Matce mojej zupełnie, na zawsze i bez zastrzeżeń - jak dziecko ukochane... Powierz Jej całego siebie, jakim jesteś i będziesz, wszystko, co masz i mieć będziesz, wszystko, co robisz i co robić będziesz, tak iżby już ani w tobie, ani poza tobą nie było nic, co by nie należało do Niej.

Maryja:

Nie lękaj się: dobrze znam Wzór, który odtworzyć należy, i umiem urabiać dusze na Jego podobieństwo... Jeżeli będziesz stale zwracał się do mnie na chwilę przed każdym czynem, we wszystkim kierować będę tobą. A mogę cię tylko do jednego celu kierować: do Jezusa, do Jezusa, który będzie życiem twego życia.

Być apostołem to znaczy przyprowadzać dusze Chrystusowi, a im -dawać Chrystusa; ja jestem drogą, która prowadzi do Chrystusa; ja dałam Chrystusa światu.

Jestem wszechmocą dzięki wszechmocy Bożej i udzielam tej wszechmocy ludziom, którzy w Imię moje działają... Nie wystarczy jednak pracować dużo, aby mieć te przedziwne wyniki: trzeba pracować w Imię moje. Ileż razy trudziłeś się na próżno! A to dlatego, że nie powiedziałeś mi zaczynając: „W Imię twoje!"

"Nie bój się Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga (Łk 1, 30)

"Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki;

albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło"  (Mt 1, 20)

Święci są w dziejach po to, ażeby stanowić trwale punkty odniesienia na tle przemijania człowieka i świata. To, co się w nich wyraża, jest trwałe i nieprzemijające. Świadczy o wieczności. Z tego świadectwa stale na nowo czerpie czło­wiek świadomość swego powołania i pewność przeznaczeń. W tym kierunku święci prowadzą Kościół i ludzkość. Do tych duchowych przewod­ników należy Św. Maksymilian, w którym czło­wiek współczesny odkrywa prawdziwą „syntezę" cierpień i nadziei naszej epoki. Jest w tej syntezie, ukształtowanej życiem i śmiercią Męczennika, ewangeliczne wezwanie o wielkiej przejrzystości i mocy: patrzcie, do czego zdolny jest człowiek, który bezwzględnie zaufał Chrystusowi przez Niepokalaną!

Seria książek śp. Ks. Tadeusza Dajczera została wydana przez wydawnictwo Fidei i jest dostępna również w serii audiobook-ów.

odnośnik do wydawnictwa

www.fidei.pl

 Polecam pozycje o śp. Ks. Tadeuszu

"Przygnieciony ciężarem cierpienia wrócił do Domu Ojca!"

"Trudny kawałek życia"

"Pasja wiary i Eucharystii. O dziełach i osobie ks. prof. Tadeusza Dajczera"

oraz inne autorstwa śp.Ks. Tadeusza

"Maryja prowadząca nas do Jezusa. Objawienia w La Salette"

"Mała droga świętej Teresy z Lisieux"